← Terug
Daniel Cornelissen: ‘Je moet de hele tour blijven proberen.’

‘We hadden een schepje en een emmertje mee moeten nemen voor Daniel’ 

 

Dit klinkt uit de zaal in IJmuiden, waar de montage van Vastgoed B.V. bezig is. Op het toneel ligt granulaat waar Daniel Cornelissen mee speelt alsof hij een zandkasteel bouwt. Daniel speelt de rol van Dik Stradmeijer. Tijdens de montageperiode waren wij op bezoek bij Vastgoed B.V., de nieuwe productie van KemnaSenf.

 

Er wordt gespeeld met lichtstanden en de overgangen tussen scènes worden uitgedacht in overleg tussen technici en de regisseur. Op het toneel repeteren Jörgen Raymann en Daniel hun scène, terwijl in de kleedkamer Huub Stapel zijn pak nog maar eens glad strijkt: ‘Het is ongelofelijk, dan heb je die tekst al 10.000 keer gezegd en dan nog krijg je een black-out op het podium.’ Vlak voor het avondeten spreken we Daniel in één van de kleedkamers.

 

‘Wacht eens even, dit is de juiste ingang’.

 

Nu repeteren en monteren jullie hier in IJmuiden, straks gaan jullie nog naar Roermond, Leiden en Doetinchem.
‘Ja, we hebben nog ongeveer tien try-outs voor de première, dus dat is fijn. Try-outs geven je de kans om van alles te proberen, al gebeurt het me best vaak dat ik pas bij de laatste voorstelling denk: ‘Wacht eens even, dit is de juiste ingang’. Ik ben wel van mening dat je gedurende de hele tour moet blijven proberen, anders wordt de voorstelling levenloos.’

 

Dus tijdens een try-out mag er nog wel wat fout gaan?
‘Ja zeker, maar vroeger gebeurde het vaker dat een voorstelling ook echt werd stilgelegd om iets opnieuw te doen. Meestal vindt het publiek dat erg leuk om mee te maken, want dan voelen ze zich onderdeel van het proces.’

‘Dit kan zonder mij.’

 

Ben je zenuwachtig voor de première?
‘Nu nog niet, maar dat komt denk ik vrijdag als er voor het eerst publiek in de zaal zit. Hoewel je het zou moeten zien als een normale voorstelling is een première vaak toch spannender, door de mensen in de zaal, mensen die er over schrijven of er een sterke mening over hebben.’

 

Je maakt de voorstelling met z’n allen, dus je wilt dat wat je van tevoren besluit te doen uiteindelijk ook werkt. Na de première zit de regisseur in principe niet meer in de zaal, maar ik geloof dat hij pas weggaat als hij denkt: ‘dit kan zonder mij’. Toch betekent dat niet dat je vanaf dat moment 70 voorstellingen lang hetzelfde doet.’

 

Hoe heb je je voorbereid op je rol in Vastgoed B.V.?
‘We hebben het tijdens de repetities veel gehad over de makelaarswereld, maar ik heb niet echt vooronderzoek gedaan. Ik vind het veel interessanter om tijdens de repetities uit te zoeken wat voor persoon een makelaar kan zijn. Ik zou dus nooit een boek over de makelaardij openslaan of leren bakken als ik een bakker moet spelen. Ik zorg dat ik mijn teksten ken als ik naar de repetities kom en ga tijdens de repetities kijken wat mijn beeld is van een makelaar.’

 

Hoe vind je het om met Jörgen samen te spelen?
‘Hij is cabaretier en kijkt daarom op een hele andere manier naar een tekst. Tijdens zijn eigen shows weet hij waar de grappen zitten en praat daar om heen. Hij is veel meer onbevangen op het podium, terwijl ik altijd bezig ben met de regeltjes van het acteren. Ben ik verstaanbaar? Sta ik in het licht? Maar als ik mijn tekst vergeet begin ik te stotteren en Jörgen kan gewoon doorgaan.’

Je volgende project is Showponies, dat is weer totaal anders.
‘Totaal anders! Vastgoed B.V. is heel tekstueel, terwijl Showponies een revue wordt met zang en dans. Vastgoed BV bestaat al en heeft zichzelf al bewezen. Showponies bestaat nog niet en moet zich ook nog bewijzen, maar ik heb daar ook heel veel zin in, alle elementen zijn zo leuk. Toen ik hoorde wie er mee deden dacht ik: ‘ik doe hier sowieso aan mee’.

 

‘Het verhaal is belangrijk, want dat is wat je heel lang moet spelen.’

 

Hoe bepaal je aan welke producties je meedoet?
‘Het is niet zo dat de rollen voor het oprapen liggen, maar ik heb mezelf wel voorgenomen alleen maar dingen te doen die ik leuk vind. Tuurlijk heb ik wel eens dingen gedaan waarvan ik dacht: ‘Dit hoef ik niet per se nog eens te doen’.

 

Uiteindelijk maak ik de keuze op basis van het geheel, het is een combinatie van alles. In het geval van Vastgoed B.V. kende ik het verhaal en het leek me heel leuk om met Huub, Jörgen, Anton, Jelle, Frederik en Hubert te werken. Daarnaast heb ik in 2016 twee jeugdtheatervoorstellingen gedaan en had ik nu zin om weer in grote zalen te spelen.’

 

‘Dames en heren, hier is hij dan, Snoop Dog.’

 

Is er nog een rol die heel graag zou willen spelen?
‘Nee, dat heb ik nooit zo. Het lijkt me wel heel grappig om een muffe presentator te spelen die rappers moet aankondigen, bijvoorbeeld: ‘Dames en heren, hier is hij dan, Snoop Dog’.

 

Scénefoto’s: Tom Sebus, 2017